Genellikle kafa travması veya inme / felç sonucunda aniden ortaya çıkan ve beynin dil ve konuşmadan sorunlu alanlarının hasarlanmasından kaynaklanan edinilmiş dil bir bozukluğudur.

Beynin konuşma merkezlerinde oluşan hasar sonucu başlıca belirtileri; konuşma, anlama, söyleneni tekrarlama, kavramları adlandırma, okuma ve yazma da güçlükler, konuşmada uygun olmayan kelimeler kullanma olarak sıralanabilir.

Kimlerde görülür?

Çocuklarda dâhil olmak üzere afazi herkeste görülebilir. Ancak daha çok orta ve ileri yaşlarda daha sık görülür. Kadınlarda ve erkeklerde etkilenme oranı aynıdır. Afazi türlerinin semptomları değişiklik göstermektedir. Yaygın görülen başlıca “tutuk” ve “akıcı” olarak iki temel gruba ayrılır.

Tutuk Afazi

Bu tür afazinin görüldüğü kişiler ne demek istediğini bilir ancak fikirlerini söylemekte ve iletişim kurmakta zorluk yaşar. Bu kişilerin dili anlamaları, kendilerini ifade etmelerine oranla görece daha iyidir. Bu nedenle bu kişiler hatalarının farkındadırlar ve kolaylıkla demoralize olabilirler. “Dilimin ucunda ama bir türlü söyleyemiyorum.” tabirini kullanabilirler.

Akıcı Afazi

Bu tür afazinin görüldüğü kişiler sağlıklı işletmesine ve okumasına rağmen adlandırma da güçlük yaşarlar. Bazı akıcı afazili bireyler konuşmayı bilmelerini, sözcüklerin ya da cümlelerin anlamalarına rağmen sözcükleri ve cümleleri tekrar etmede güçlük yaşayabilirler. Çoğunlukla nasıl ve nerede kullanılacağına bakmaksızın kelimeleri sadece gerçek anlamlarıyla algılarlar. Bu kişilerin konuşmalarının akıcı olduğu ancak çoğu zaman gereksiz sözcük kullanımı, uydurma sözcükler, nesne/eylemlerin İşlevi veya kullanım amacıyla dolaylı olarak uzun uzun anlattıkları gözlemlenebilir.